Okładka w stonowanych odcieniach zieleni, różu, czerwieni i brązu, idealnie odpowiadająca postaci Davida Bowiego. To oszustwo. Zakochałem się w tej książce zanim nawet ją przeczytałem. A co dopiero z umiejętnościami autora, które błyszczą w przedmowie. "Był maj 2018 roku. Czytałem książkę amerykańskiego pisarza Philipa Rotha, Dziedzictwo ojca..." - tak zaczyna się wypowiedź autora, która wywołała we mnie dziwne, głębokie wzruszenie. Miałem okres, kiedy szaleńczo szukałem dobrych dzieł i wspaniałych artystów. Oni byli tak inni od zwykłych ludzi wokół mnie. Ich życie, niezwykle udane od samego początku, wydawało się nie być łatwe. W rzeczywistości myślałem, że już wystarczająco wiele książek o wielkich artystach w formie antologii ukazało się na rynku. Jednak ta książka zasługuje na uwagę z kilku powodów. Po pierwsze, wybór artystów o dobrym guście. Książka zaczyna się od Davida Bowiego i przebiega przez Arethę Franklin (choć w spisie treści jest zapisana jako "Aricha Franklin"), Nijinskiego, Leslie Cheung, Susan Valadon, Kurta Cobaina, a także osoby mniej znane, takie jak Zaha Hadid, Jun Ishigami, George Romero, przedstawiając ich życie w sposób krótki, ale treściwy. Szczególnie intrygująca była scena, w której Gustav Mahler odwiedza Freuda na sesji terapeutycznej. Mahler poślubia młodą (o 19 lat młodsza) i popularną Almę Marię Schindler (Alma Schindler), ale w końcu się rozstają. Wiedziałem tylko o Lou Salome, femme fatale, która oczarowała Rilkego i Nietzschego, ale oto pojawia się kolejna kobieta. Po sprawdzeniu w wyszukiwarce okazało się, że była muzą artystów, romansowała z malarzem Kokoszką, spotykała się z Walterem Gropiusem i wyszła za mąż za Franza Werfel. Historia Basquiata związana z "Spleenem" jest niesamowita. Nigdy bym nie pomyślał, że ulubionym filmem Lesliego Cheunga było "Przeminęło z wiatrem". W rozdziale o Hokusai autor wspomina o jego ostatnim zdaniu, które jest tak szokujące, że będę je długo pamiętać (jest ono zapisane na stronie 69 książki!). Drugim atutem książki jest dobór dzieł w sposób pełen smaku. Utwór Billa Evansa spodobał mi się od razu po usłyszeniu. Obraz autorstwa Georga O'Keeffe również wstrząsnął mnie. Nawet ilustracje, które podobno zostały narysowane, żeby kpić z Gustava Mahlera (str. 30), wyglądają niezwykle pięknie, co sprawia, że zastanawiam się, czy autor rzeczywiście chciał go wyśmiać. Ostatecznie to właśnie miłość autora do artystów była dla mnie decydująca. Delikatne zdania, które pokazują, że autor troszczy się o artystów i ceni ich, sprawiły, że nawet w przypadku artystów, których wcześniej nie znałem, miałem wrażenie, że ich lubię. Więc teraz ty też musisz przeczytać tę książkę. Niezależnie od tego, czy są bardziej znani, czy mniej, wszyscy byli "artystami", a dzięki tej książce będziesz mógł poznać ich różnorodne oblicza.
 
※ Recenzja została napisana na podstawie książki otrzymanej od Ne이버 문화충전200%.
 
http://www.yes24.com/Product/goods/103492981?art_bl=15184502