David Bowie, een cover met getemperde groene, roze, rode en bruine tinten die bij hem passen. Dit is vals spel. Ik was al betoverd door dit boek voordat ik het zelfs maar had gelezen. Wat is de schrijfstijl van de auteur in de inleiding toch briljant. “Het was mei 2018. Ik las het boek 'De erfenis van de vader' van de Amerikaanse romanschrijver Philip Roth…” In de woorden van de auteur voelde ik me ongewoon diep geraakt. Er was een tijd dat ik dol was op het vinden van goede werken en geweldige kunstenaars. Ze waren zo anders dan de gewone mensen om me heen. Hun levens, die zo goed waren dat ze van nature speciaal leken, waren over het algemeen niet zo gemakkelijk. Eigenlijk dacht ik dat er al genoeg boeken waren die kunstenaars van een tijdperk in een anthologievorm behandelden. Toch zijn er redenen waarom ik dit boek zou moeten kiezen. Ten eerste, de selectie van kunstenaars met scherp oog. Het boek begint met David Bowie en omvat onder andere Aretha Franklin (hoewel het in de inhoudsopgave 'Aritha' Franklin is), Nijinsky, Leslie Cheung, Susan Valadon, Kurt Cobain, evenals minder bekende figuren als Zaha Hadid, Jun Ishigami, George Romero, en schildert hun levens kort maar kernachtig. De scène waarin Gustav Mahler naar Freud gaat voor therapie was vooral interessant. Mahler trouwt met de 19 jaar jongere Alma Maria Schindler (Alma Schindler), maar uiteindelijk gaan ze uit elkaar. Ik kende alleen Lou Salomé, de femme fatale (hoewel het in het boek 'femme fatale' is), die Rilke en Nietzsche betoverde, maar oh! Hier leer ik er nog een kennen. Toen ik het online opzocht, bleek ze ook een affaire te hebben gehad met de schilder Kokoschka, en ging ze via Walter Gropius haar derde huwelijk aan met Franz Werfel, waardoor ze de muze van kunstenaars werd. Wat te denken van het verhaal van Basquiat over Spleen? Ik wist ook niet dat Leslie Cheung's favoriete film 'Gone with the Wind' was, tenzij ik dit boek had gelezen. In het hoofdstuk over Hokusai is een citaat dat hij in zijn latere jaren zou hebben achtergelaten zo schokkend dat ik er steeds over na zal denken (wat hij zei staat op pagina 69 van het boek!). Ten tweede, de charme van dit boek, is niets minder dan de stijlvolle introductie van het werk. Ik hield meteen van het nummer 'Waltz for Debby' van Bill Evans. Het schilderij 'Rode Canna' van Georgia O'Keeffe raakte me ook krachtig. Zelfs de illustraties (P.30) die bedoeld waren om Gustav Mahler te bespotten, leken vreemd mooi, waardoor ik me afvroeg of de bedoeling van de illustrator wellicht geen spot was. Ten slotte was de meest doorslaggevende factor de liefde van de auteur voor kunstenaars. De subtiele zinnen die bewijzen dat hij met liefde naar kunstenaars kijkt, hebben me het gevoel gegeven dat ik al van kunstenaars hield, zelfs van kunstenaars die ik voor het eerst leerde kennen. Dus nu moet je dit boek lezen. Ongeacht hoe beroemd ze zijn, je zult door dit boek de gezichten van mensen proeven die op hun eigen manier 'het werk van de kunstenaar' hebben vervuld.
 
※ Deze recensie is eerlijk geschreven na het lezen van een boek dat werd verstrekt door Naver Culture Charge 200%. 
 
http://www.yes24.com/Product/goods/103492981?art_bl=15184502