![translation](https://cdn.durumis.com/common/trans.png)
Dit is een door AI vertaalde post.
Selecteer taal
Samengevat door durumis AI
- Advocaten zijn een soort schrijvers en vertalers die de emotionele oproepen van hun cliënten moeten beteugelen en objectief moeten reageren.
- De relatie tussen een advocaat en een makelaar is als die van een krokodil en een nijlpaard, maar misbruik ervan kan de gebruiker juist schaden.
- De advocatenwereld is moeilijk, maar ze blijven vechten en geven de hoop niet op.
De titel was zo krachtig dat ik direct naar het boek greep. Mensen zijn vervelend! Het is een negatieve zin, maar ik dacht dat de onderliggende betekenis niet negatief was. Toen ik via de achterflap te weten kwam dat de auteur een advocaat was, kon ik de betekenis van de zin enigszins voorspellen. Ik had het gevoel dat ik de reden zou horen waarom hij mensen begon te haten.
Dit boek had in verschillende opzichten onverwachte kanten.
Ten eerste was het onverwacht toen de auteur in het voorwoord deze verklaring aflegde: “Een advocaat is een schrijver.” Voor veel mensen, en ook voor mij, was het beeld van een advocaat gewoon iemand die goed kon spreken. Maar aangezien het zoeken in wetboeken naar de wetgeving die relevant is voor de zaak, het opstellen van juridische documenten voor de rechtszaak, de belangrijkste taken zijn, begreep ik de omschrijving als een soort schrijver en vertaler.
Toen ik de inhoudsopgave bekeek, was ik ook verbaasd toen ik woorden ontdekte die ik me nooit had kunnen voorstellen dat ze daar zouden staan. Bekende titels van de films van Wong Kar-wai uit het verleden - In the Mood for Love, Chungking Express, Fallen Angels, As Tears Go By - werden in vier delen gesplitst. Ik wilde de tekst zo snel mogelijk lezen om te weten waarom ze zo waren gegroepeerd.
Maar wat voor ingewikkelde en droevige verhalen hebben advocaten dan meegemaakt?
Voordat ik de tekst in ging, viel een mededeling op die aangaf dat de verhalen, ter bescherming van de privacy, geanonimiseerd waren volgens de advocatenwet. Maar de beschrijving was zo gedetailleerd en de emoties waren zo oprecht dat ik het anonimiseringsproces nauwelijks merkte.
“De eis van de klant om zich onvoorwaardelijk te identificeren met zijn standpunt. De professionele plicht om afstand te nemen, objectief te bekijken en koelbloedig te reageren. Ze botsen met elkaar. Dit conflict is heviger dan je denkt. Soms wordt de relatie zelf ernstig bedreigd. Soms zie ik advocaten die zo emotioneel betrokken zijn bij het proces dat ze in de rechtbank uitbarsten alsof ze zelf betrokken zijn. Het lijkt alsof je naar een toneelstuk kijkt. Natuurlijk zijn er ook performance-achtige rechtszaken waarbij het doel van de rechtszaak, ongeacht de uitkomst, is om een emotionele ontlading te creëren in het openbaar. Maar het is gewoon een moment van verlichting dat je krijgt door geld en tijd te besteden. Ik raad het niet aan. Zelfs als de klant zich gekwetst voelt, probeer ik zoveel mogelijk te voorkomen dat ik de andere partij bekritiseer. Emotionele beroepen bewaar ik tot het laatst. Een poging om een slechte indruk te vermijden. Natuurlijk mist het de bevrediging. Maar als je na het vonnis kunt lachen, ben je dan niet de echte winnaar? Dat is het echte werk van een advocaat.” - Uit de tekst
Gelukkig moest ik nog geen advocaat raadplegen, maar als ik ooit een advocaat moet aanstellen, zou ik graag zo’n advocaat willen hebben. Ik heb vaak gedacht dat emotionele beroep een valkuil is waar Koreanen bijzonder gevoelig voor zijn. In de rechtbank zal het tonen van emoties of het zoeken naar empathie de kansen op succes zeker verkleinen. Emoties kunnen vaak een uitlaatklep worden voor problemen die niets met de oplossing te maken hebben, en dat zal ertoe leiden dat je niet je doel kunt bereiken.
“Brokers eten geen hamburgers” was een zeer interessant deel. Juridische brokers, ik had er nog nooit van gehoord, maar het was fascinerend om te weten dat ze echt bestaan. Nadat ik wist waarom ze bestaan en hoe ze werken, besefte ik weer eens dat de wereld groot is, mensen divers zijn en er veel onbekends is. Zou de relatie tussen advocaten en brokers niet vergelijkbaar zijn met die van krokodillen en nijlpaarden? Maar het is belangrijk om te onthouden dat zo’n symbiotische relatie misbruikt kan worden en voor de gebruiker zelfs giftig kan zijn.
Son Soo-ho, of beter gezegd, de advocaat, zegt: “Je weet nooit wanneer je een mes in je rug krijgt”, “Het is moeilijk om gezond te blijven in deze wereld.” Toch probeert hij een vleugje hoop niet te laten vallen. Daarom strijdt hij nog steeds op het veld. Heeft deze tekst hem wat rust gebracht? Ik hoop van wel. Deze wereld, die vol is met mensen die niet rationeel denken, zal altijd vol zitten met processen en aanklachten, dus een goede advocaat is een noodzaak.
※ Dit is een eerlijke recensie van het boek dat ik heb gelezen via de Naver Cafe Culturebloom https://cafe.naver.com/culturebloom/1377302.